dno strani / bottom of the page prejšnji zapis / previous record naslednji zapis / next record prva stran / first page

14

ZDRUŽBA NAVADNEGA GABRA IN ČREMSE
Pruno padi-Carpinetum betuli (Marinček et Zupančič 1984) Marinček 1994

   

Gozd navadnega gabra in čremse je conalna gozdna združba ravninskega in delno gričevnatega sveta subpanonskega območja na nadmorskih višinah okoli 200 m. Relief je blago valovit, zaobljen, redkeje prehaja v ostro zarezane erozijske jarke. Geološko podlago gradijo predvsem pliocenski in miocenski sedimenti, ki so sestavljeni iz kremenovih peskov z večjo ali manjšo primesjo proda in peščene gline. Na njih so pretežno slabo kisla distrična rjava tla, ki mestoma prehajajo v psevdoglej. Na območju združbe vlada izrazito kontinentalno podnebje, saj pade letno povprečno okoli 800 mm ali še manj padavin pri povprečni letni temperaturi okoli 10 oC. Zime so hladne in poletja vroča.

Diagnostična kombinacija rastlinskih vrst
Drevesna plast:
navadni gaber (Carpinus betulus), čremsa (Prunus padus), češnja (Prunus avium), lipa (Tilia platyphyllos), graden (Quercus petraea), dob (Q. robur).
Grmovna plast: Corylus avellana, Crataegus laevigata, Euonymus europaea, Ligustrum vulgare, Viburnum opulus.
Zeliščna plast: Adoxa moschatellina, Ajuga reptans, Asarum europaeum, Athyrium filix-femina, Carex brizoides, C. sylvatica, Corydalis cava, Cruciata glabra, Deschampsia cespitosa, Ficaria verna, Galeobdolon luteum agg., Galeopsis pubescens, Geum rivale, Hieracium sylvaticum, Knautia drymeia subsp. drymeia, Luzula luzuloides, L. pilosa, Maiantheum bifolium, Melica nutans, Milium effusum, Oxalis acetosella, Polygonatum multiflorum, Pulmonaria officinalis, Serratula tinctoria, Solidago virgaurea, Stellaria holostea, Symphytum tuberosum, Vicia oroboides, Viola reichenbachiana.

Veliko gozdov te združbe je bilo iztrebljenih v korist kmetijskih in urbanih površin. Preostali gozdovi so slabe kakovosti, večinoma panjevci.

Združbo navadnega gabra in čremse uvrščamo v zvezo Erythronio-Carpinion.

 

The Pruno padi–Carpinetum betuli is a zonal forest association of the plains and partially hilly area of the subpannonian region located at an altitude of around 200 meters. The moderately rounded land configuration occasionally changes to sharply cut erosion gullies. The geological formations consists of Pliocene and Miocene sediments containing quartzsand with a larger or smaller inclusions of gravel and sandy clay. Above them is predominantly weakly acidic dystric Cambisol which changes to Planosol in places. The climate in the association area is conspicuously continental with a mean annual precipitation of 800 mm or even less and a mean annual temperature of around 10° C. Winters are cold and summers are hot.

Diagnostic combination of plant species
Tree layer:
Carpinus betulus, Prunus padus, Prunus avium, Tilia platyphyllos, Quercus petraea, Q. robur.
Shrub layer: Corylus avellana, Crataegus laevigata, Euonymus europaea, Ligustrum vulgare, Viburnum opulus.
Herb layer: Adoxa moschatellina, Ajuga reptans, Asarum europaeum, Athyrium filix-femina, Carex brizoides, C. sylvatica, Corydalis cava, Cruciata glabra, Deschampsia cespitosa, Ficaria verna, Galeobdolon luteum agg., Galeopsis pubescens, Geum rivale, Hieracium sylvaticum, Knautia drymeia subsp. drymeia, Luzula luzuloides, L. pilosa, Maiantheum bifolium, Melica nutans, Milium effusum, Oxalis acetosella, Polygonatum multiflorum, Pulmonaria officinalis, Serratula tinctoria, Solidago virgaurea, Stellaria holostea, Symphytum tuberosum, Vicia oroboides, Viola reichenbachiana.

Many forests of this association were cleared in favour of agricultural and urban areas. The remaining forests are of inferior quality, mostly coppice.

The Pruno padi–Carpinetum betuli is classified in the alliance Erythronio–Carpinion.

__________________

Marinček L. & M. Zupančič 1984: Carpinetum subpannonicum ass. nova. Razprave IV. razreda SAZU 25 (3): 135–195.
Marinček L. 1994: Zur Nomenklatur der Hainbuchenwälder des Erythronio-Carpinion. V: I. Trinjastić (ur.) Simpozij – Pevalek Flora i vegetacija Hrvatske, Šumarski fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatske šume, s. 57–62, Zagreb.
Marinček L. & A. Čarni 2000: Die Unterverbände der Hainbuchenwälder der Verbandes Erythronio-Carpinion betuli (Horvat 1938) Marinček in Walnöfer, Mucina et Grass 1993. Scopolia 45, 20 s.

© ZRC SAZU

vrh strani / top of the page